द्राविडा वा संस्कृता

द्राविडा वा संस्कृता
--
कस्मै देवाय हविषा विधेम...
ऋषये वा अनुलग्नाय ।
ऋषय: ऋषयन्ति ऋतम्
लग्नकाः तु भाषायै ॥
भाषाः बहुलाः सन्ति
ऋतमेकमद्वयं ।
भाषाः सर्वानुमानाश्च
ऋतममपरोक्षानुभवम् ॥
अपि ताः भाषाः सर्वाः
कालेजाताः प्रलीयन्ति ।
यद्वाचि ताः प्रवर्तन्ति
कालो हि तस्यामेव ॥
का भाषा स्यात् प्राचीना
तमिलो वा संस्कृता ।
इति विवादो निरर्थो स्यात्
इमे वाचि प्रतिष्ठिते ॥
तर्कदृष्ट्या तु पश्येन
तमिष्-संस्कृताद्वयोः ।
कालः यदि प्रमाणभूतो
तमिष् संस्कृताजाता ॥
द्रविडो वा तमिलोऽपि
व्युत्पन्ने संस्कृतायाः द्वे ।
तमसः तिमिराद्भूतो
तिमिरो काल एव तत् ।
द्रविडापि निःसृता तथा
यथा गङ्गा हिमालयात् ।
द्रवीभूता लोकभाषा
यथा हि संस्कृता अपि ॥
अथ द्वे रूपे भाषायोः
द्राविडा वा संस्कृता ।
वाचि ते परारूपा
व्यक्ते द्वेभाषे लोके ॥
का ज्येष्ठा कनिष्ठा का
इति विवादो त्यक्तव्यः ।
न स्पर्धा भवति ताभ्याम्
वेददृष्ट्या न वर्तते ॥
विवादो जयते  वादैः
वादाः शब्दस्मृत्येव ।
तथा हि  भाषासर्वा
या लोके प्रवर्तिताः ॥
--
Logic or Reason ?
--
Logic follows from preoccupied notion.
From some prognosis.
Which is but elusive by nature.
Reasoning follows from understanding,
What is before the eye.
Reasoning follows from seeing as it is,
-The impermanence of appearances
And searching for their unchanging / essential foundation.
Reasoning leads us to Truth,
Logic keeps us wandering in the dark.
Though Truth is perhaps indescribable,
Logic is hardly of avail.
Though Truth is perhaps indescribable,
Could be sure seen and grasped,
Through the eye of wisdom,
Through Reasoning,
Through discrimination,
Though logic could help as a tool.
--
Note :
You may see some grammatical errors.
The reader is advised to check and correct accordingly.
--